Ebeveynler çocuklarının sürekli yalan söylediğinden şikayet ederler. Hatta yalan söyledikleri için kızarlar ve herkes içinde azarlarlar. Bir daha yalan söylememeye ikna etmeye çalışılar ama yanlış bir yol izlenir ve çocuklar yalanı bırakmazlar.
Çocukların yalan söyleme nedenlerine bakmamız gerek. Tüm insanlar bir yere kadar birbirini kandırır özellikle çocuklar bunu bebeklik durumunda öğrenirler. Örneğin, bebek ağlar ebevenynler kucağına alır mutlu olur ve gülümser, ebeveyn dikkatini çeken bebek bunu tekrar edebilir.
En yaygın nedenlerine bakıldığında cezalandırılma korkusu vardır. Oyuncağını kıran bir çocuk ceza almamak için suçu kardeşine ya da arkadaşına atabilir. Ya da düşük not alan bir öğrenci yargılanmamak adına yalan söyleyebilir. Yani çocuk yalanla öz saygısını oluşturmaya çalışır.
Bir çocuğun yalanıyla karşı karşıya kalındığında neler yapılmalıdır?
Ortaya çıkan duygular kabul edilmelidir. En başta yalana kendini inandırıp mı yalan söylüyor yoksa bilerek mi bunu anlamaya çalışmak gerek. Nedenleri mutlaka konuşulmalıdır. Çocuğu korkutmadan neden yalana başvurduğu anlaşılmalıdır. Bu konuşma alanı mutlaka rahat sakin ve ebeveyn ile çocuğun yalnız olduğu alanda yapılmalıdır.
Seda FIRAT
Rehber Öğretmen